دلم واسه همه  دوست داشتنای دنیا  تنگه . واسه همه  دوست داشتنای گذشته که دیگه ندارم.  برا  خانواده ... که ندارم .واسه  خود برادرزاده ام  که دیگه دوسش ندارم . برای اون . که دلم برا دوست داشتنش تنگ میشه ولی دیگه دوسش ندارم .خیلی محتاجم به موجودی که بشه دوسش داشته باشم ولی دلم فقط گرمه به گربه ای که پاتوقش    حیاطمونه . حتی مطمئن نیستم دیگه بلد باشم  دوست داشته باشم . بی حال تر از این حرفام. تو این کتابای مثبت و اینا میگن از آدمهایی مثل من دوری کنید.   از   ادم منفیا ! از  گربه ها هم  بدم میاد :(