یه جین اهریمن درونم هست که منو گاهی به سمت بی تفاوتی و گاهی افسردگی هول میده. ینی بی هیچ دلیل مشخص. فکر کنم اون بی تفاوتی ینی اوضاع خرابتره نمیدونم ولی ادم راحت تره نسبت به افسردگی. من الان اون حالم، بی تفاوت تو رختخوابم تو اتاق سردم با یه کلاه سرم دراز کشیدم و به هیچی هیچ حسی ندارم و هرچی به ۴گوشه اتاق نگاه میکنم هیچی دستگیرم نمیشه ! از بی تفاوتیم همینقدر بگم که هدف مهم نوشتن این پست هدر نرفتن نت همراه بود که بیست دقیقه دیگه منقضی میشه.