همه ی ما برای مادرم مثل بچه ته تغاری اش هستیم . منتهی یک فرقی هست . پسربزرگه مثل بچه ته تغاری ای هست که خیلی آقاس ! لوسین بچه ته تغاری هست که همیشه زیادی کوچولو هست در حدی که مذهبی ها صداش بزنن آقا لوسین . و من ! من براش ته تغاری ای هستم که احمق و هیچی نفهم و لیاقت احترام ندار ! هستم .
من ته تغاری هستم که باید کیسه بوکس اعصاب و روانش باشم باید هر حرفی ،هر شوخی زننده ای کرد پوست کلفت باشم و ناراحت نشم و اصلا خیال نکنید که این پوست کلفت بودن من از نظرش امتیازه بلکه این پوست کلفت نبودن من از نظرش ایراده :ا