خانواده ! خانواده! کدوم خانواده? کشک چی? از وقتی بچه بودیم هی تو گوشمون خوندن خانواده هی منعمون کردن از رفاقت از خوش گذرونی ! حالا تنهاییم حالا خانواده داره منو خشک میکنه حالا حالم خوب نیست و نمیدونم چرا? صبح که بیدار میشم تا چشمامو باز میکنم دنیا رو سرم خراب میشه ، خدایا هنوز زنده ام پس چرا نمی میرم? صبح به تیمسار گفتم مهری ازم ناراحت شد که با اون نیومدم بیرون تیمسار هم گفت خوب این کارو نکن ناراحتش نکن! گفتم نمیتونم گفتم من اونجایی میرم که اعصابم راحت باشه اگر شمام تا میشینم کنارتون شروع کنید به حرفای ناراحت کننده زدن ، دیگه با شما هم نمیام! بعدم یادم نرفته که بم گفت بمون خونه تا بمیری!
حالا هم من وامونده نگرانشم گفتن وضعیت کمرش خرابه.
صبح رفتم عکس گرفتم واسه شناسنامه م. بابا سعی کرد بخندونتم گفت ادم باید یه موقع بره عکاسی که حالش خوب باشه تو الان رنگت زرده لبات خشکه اخمات تو همه. هیچی نگفتم . نگفتم معلوم نیس کی حالم خوب بشه اصلا بشه با نشه! از ماشین که پیاده شدم میخواستم بزنم زیر گریه ! رفتم توی یک کوچه یک کم پیاده روی کرذم بلکه قیافه م از اون حالت دربیاد. عکسمم مزخرف شد. دیدم زن داداشم راست میگه چشمام بی فروغ شده. توی مترو جامو عوض کردم رفتم ته کابین نشستم بعد هی زار زدم و از خودم پرسیدم چمه? چمه? چمه?
وقتی کلید انداختم تو در ، راه به راه رفتم بالای پشت بوم. حیاطمونو نگاه کردم و حیاط همسایه‌ها رو هم. چیزی که دیدم خزان بود. خزان همه چی. حیاط به هم ریخته و .....
زن همسایه مون داشت کار میکرد و موزیک قدیمی باحالی گذاشته بود. مشغول زندگی بود.
اومدم پایین درو باز کردم و نشستم جلوی در روی صندلی و هی بلند از خودم پرسیدم چی حالمو خوب میکنه? چی حالمو خوب میکنه?
با همون لباسا روی نزدیکترین کاناپه ولو شدم و جمله بابام تو ذهنم تکرار میشه. دندوناش پوسیده هست و پول نداره درستش کنه.
دلم میخواد خیلی چیزارو بریزم دور حتی چیزایی که ممکنه دخترا دوست داشته باشن. چیزای زیادی. یه مشت بدلیجات به درد نخور مثلا. خنزل پنزل. یا اسباب بازیهای بچگیام که یه مشت عروسک درب داغون پارچه ای هستن برخلاف اسباب بازیهای برادرام. یا عکس برگردونای دبستانم. دیگه خوشحالم نمیکنن هیچوقت خوشحالم نمیکردن .
من حال چند هفته پیشمو میخوام. آرامش نسبی داشتم امید ناچیزی داشتم به آینده اما الان صبح زود با دلشوره و تهوع از خواب بیدار میشم و درد دستام برگشته. اونقدر پوچم که میتونم همین الان .........
خجالت آوره. با آینده هر طور که رفتار میکنم جوابش " که چی " هست . دیگه اون بچه خیالی رو نمیخوام چون از پسش برنمیام نمیتونم همش به این فکر کنم اگه مردم بچه ام چی میشه در حالیکه هر لحظه خودمو از این زندگی جدا میبینم از حیات جدا میبینم . تیمسار تصمیم گرفت نره سفر کاش میرفت یکم از اضطرابم شاید کم میشد شایدم نه . خدایا چرا حالم خوب نمیشه? چرا ? مشکل من چیه? من چرا اینطوری شدم ?
من باید اون قرصای لعنتی رو مصرف کنم و یا حتی قرصای ضدافسردگی بیشتری رو .... بنابراین مادر و همسر بی کفایتی میشم . داشتم به این فکر میکردم که اگه آدم خوبی سر راه من قرار بگیره بازم اتفاقی نمیوفته چونکه من آدم خوبی نیستم !
من حال چند هفته پیشمو میخوام:|
گفت کی از توی زندگیم میرین بیرون
گفتم با بابا میرم بیرون اونطوری با شما میام بیرون اینطوری!
گفت اونقدر توی خونه بمون تا بمیری. مهری گفت. مادرم گفت.
خدایا تو که انگار خوابی شایدم کری و نمیشنوی یا شایدم کوری و نمیبینی. شایدم بیداری میبینی میشنوی اما سنگی شدی
کاش اونقدری که جون دادن ماهی منو آزار میداد جون دادن منم یکیو آزار میداد
خیلی چیزا فهمیدم امروز. اینکه دختر فراریا از کجا معلوم میشه فراری ان ! خودشون خودشونو لو میدن . مثلا از یه خش لای برگای پارک میترسن مثلا با عجله و بی دقت لباس پوشیدن و زدن بیرون مثلا از هر ماشین عبوری میترسن. همیشه کنار دیوار راه میرن از جاهای خلوت رد میشن تا کسی اونارو نبینه از نگاه آدما میترسن .دایم اطرافشونو میپان چون از آدما میترسن . زیاد به گوشیشون نگاه میکنن دارن فکر میکنن کسیو دارن بهش زنگ بزنن یا نه? جایی رو دارن برن یا نه? الانم حتما قلبشون درد میکنه و منتظرن که میمیرن یا نه ? از زندگی مهری بیرون میرن یا نه?
ماهیم باز حالش خوب نیس احتمالا اینم میمیره:( و من اضطراب دارم
مهری صبح اومد بیدارم کرد گفت ماهیت داره میمیره و طبق معمول شروع کرد به رفتارای احمقانه و شوخیای احمقانه تر کردن سر مردن ماهیم! نمیدونم چرا نمیتونه بفهمه که نباید سر این چیزای ناراحت کننده شوخی کرد? منم متاسفانه دیگه مراعات حضور تیمسارو نکردم و توپیدم بهش. پشیمون نیستم.
+ میخوام ببینم امروز که من حالم دلگیره کسی تو این خونه پیدا میشه یه فنجون چای برام بیاره یا منو از رختخواب و علیرضا آذر بکشه بیرون?
چه خیال خامی!
دیگه حتی خودمم خودمو درک نمیکنم حالمم نمی دونم وقتی آدم حالشو ندونه احتمال بیشتری هست که حالش خوب باشه.
صبح بابا ..... ولش کن حالشو ندارم بگم .
عالی جناب جان خواهشی که الان ازت دارم اینه که نزار کار من به اون قرصای آرامبخش برسه. من عرضه شو ندارم ! من وا میدم.....
عالیجناب حتی پدر و مادر هم وقتی محتاجشون باشی اسیرت میکنن . جز تو محتاج کسی نباشم!