جدیدا از این طرح های اینترنت  ساعتی و محدود میگیرم . اینطوری کمتر تو نت میچرخم و بیشتر کتاب می خونم و حقیقتا تنها فایده ی بیشتر کتاب خوندن برام اینه که کمتر پول خرج نت میکنم و الا کتاب خوندن فقط غمگین ترم میکنه . هر کتابی غمگینم میکنه. و حالا در این دقیقه های پایانی که حس اخر عمر بم دست میده ، بابا ، میخوام بت بگم در طول عمر زیادی بلندم ، بارها حس نفرت در من به وجود آوردی. نفرت از خودم ، از تو ، از خودم . به همین ترتیب.

این روزا دارم تموم میشم. نمیخوام بگم خیلی افسرده ام. فقط شواهد نشون میده من زندگی رو نمی خوام. یه علاقه ای ته قلبم هست به اینکه یه مریضی بگیرم و بمیرم. اونوقت غصه می خورم ولی فقط غصه خونواده ام رو  نه غصه مردنو .