از خشم دارم پاره میشم . خسته ام ، عصبانی ام ، هر لحظه در طول روز دارم شکنجه روحی میشم  و هیچ راهی براش پیدا نمیکنم چون انگار دردای من قابل ترجمه برای دیگران نیست دلم میخواد فحش نثار  دنیا کنم . اینجا دوستایی پیدا کردم که تو دنیای واقعی نداشتم  از طرفی از وقتی که منو می شناسن دیگه راحت نیستم هر دری وری که می خوام رو بنویسم و خشمم رو خالی کنم . به هر حال پشیمون نیستم چون من هیچ جای دیگه نمی تونستم این دوستا رو پیدا کنم  ولی همیشه می تونم  از اینجا برم جای دیگه ای بنویسم. 

بعید می دونم آدمای زیادی اینجا رو بخونن ولی  اگه میخواین از خودتون یه نشونی بذارین تا در صورت اسباب کشی، آدرس جدید رو بهتون بدم . پیام خصوصی بدین از قسمت تماس با من