همه چیز را نگه داشتم .دمپایی ها که دیگر جانی ندارند به حیاط منتقل شده اند . سیرترشی ها گمانم تمام شده اند . حتی گاهی یک عدد از آن آب نباتها میخورم و مزه مزه میکنم تا یادم بماند ، خوبِ خوب مزه ی زهرماری همه چیز یادم بماند . آن ماگ تیره را در پیچ در پیچ ترین کابینت دنیا پنهان کردم ، چشمم بهش نیوفتد تا چه تصمیمی برایش بگیرم . عکس های انگشت شمار سر جایشان هستند . باید باشند . لااقل فعلا . شاید اینطور معنای دوجانبه بودن حریم خصوصی را بفهمیم مثلا عکسها میتوانند در گوشی شما پاک بشوند ولی همچنان در گوشی من وجود داشته باشند، مثلا چت شما با دیگری فقط حریم خصوصی شما نیست ، مثلا وبلاگ من حریم خصوصی من است! البته اگر می گذاشتید. تمام شد . باید آن زمان که از غیب شدنت می ترسند ، بیایی و هروقت دیگر خوبیت نداشت ! لطفا دیگر اصلا و به هیچ وجه نباشی ! به هیچ وجه ! با گستاخانه ترین جملات ! ( اجازه بدهید کینه جویانه بگویم لطفا حرف دهنتان را بفهمید. خوبیت نداشتن چیزیست که لایقِ ..... است و از من هرگز فعلی در حد و اندازه خوبیت نداشتن سر نزده است ) خوبیت نداشتن ! این ظرافتهای سخن گفتن که حالا حالاها قرار نیست یاد بگیرید . این چیزهاس که آزاردهنده هست . و شما آدمهای خوبید و خدا با شماست و اصلا مال شماست . ظاهرا همین قدر است . محبت ؛ قابل شمارش ، تمام شدنی و دارای تاریخ انقضاست .