امروز  دوباره به همان  هایپررفتم . هایپر واقع  در تاریخ  ۸ بهمن . و همان  پنیر کذایی را خریدم  و همان تماس  را  درهمان لحظه  به خاطر آوردم  و همان  " بی خداحافظی " را .  اگر  عوض  امروز  ، فردا میرفتم  میشد  سه ماه.  به  اینها  فکر کردم ،  به  عدد سه که رسیدم  گوشی  را  رها کردم  و با سه انگشتِ چپِ  دست راستم  عدد سه را  به خودم  نشان  دادم  . سه ماه شده  که فلان  با معرفت  ...  و  ماه های  بیشتری هم  می شود .  از خودم  می پرسم   تا  کی و تا کجا و چرا  تمام  آدمها  با تو اینطور  میکنند ؟ مشکل چیست و  خاک  تو سرم  که نمی دانم .