تو چهار هفته ی گذشته رکورد  بیشترین  تاثیرات  جسمی  ناشی از احوالات  روحی  روانی  سالهای  حیاتم  رو  شکستم  . ریزش شدید  مو ، بی خوابی ، پر خوابی  ، اختلال هورمونی ناشی از مصرف قرص ، بازگشت غیورانه ی درد های عضلانی  ، خواب  دیدنهای از سر دلتنگی ( بابت  این یکی سپاسگزارم)  ... چهار  هفته ی  بسیار  سخت رو سپری  کردم و  زنده  موندم  . اوقات  عجیبی  رو  گذروندم . هیستوری  مرورگرم  میگه  که بعد از مدتهااا  روی  اوردم  به سرچ مجدد  انواع  روش های  خلاصی  ، همزمان  با  دور انداختن چیزهای به درد نخور ، بخشیدن چیزهای زیادی  ، پیدا کردن  اشیا گم  شده  ، انجام  کارهای نیمه  رها  شده  ای  که دوست داشتم  امتحان  کنم ، اجبار  خودم  به  انجام روتین  پوستی  در بدترین شرایط  روحی که خدای  مومنان شاهده  در موارد مشابه گذشته  حتی  از خیر مسواک زدن هم میگذشتم . خلاصه  ای کاش  لااقل اینطور  چهار چنگولی به  این زندگی نچسبیده بودم. یک جای  کار می لنگه .